بررسی تعیین مقاومت ژنوتیپ‌های عدس نسبت به جدایه‌های پژمردگی فوزاریومی جمع‌آوری شده از استان‌های خراسان شمالی و رضوی

ارزیابی صحیح مقاومت یک بخش مهم و کلیدی در برنامه‌های تولید ارقام متحمل عدس می‌باشد. در سال‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی در زمینه تشخیص منابع مقاومت در ژرم پلاسم حبوبات به عوامل بیمارگر خاک‌زاد انجام گرفته است. پژمردگی آوندی عدس Fusarum oxysporum f.sp. lentis یکی از بیماری‌های مهم عدس در دنیا و از جمله ایران است. در این مطالعه به‌منظور شناسایی مقاومت عدس در مقابل 10 جدایه قارچ پژمردگی آوندی که از مزارع مختلف استان‌های خراسان شمالی و رضوی جدا شده بود، عکس‌العمل 30 ژنوتیپ عدس در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. این ژنوتیپ‌ها توسط سوسپانسیون اسپور مایه‌زنی و در خاک سترون کشت شدند. میزان خسارت بیماری براساس سیستم 9 درجه‌ای بایا، یادداشت‌برداری شد. طی بررسی‌های انجام شده، در مرحله گیاهچه‌ای نسبت به جدایه بیماری‌زای 3F3HO (خراسان رضوی) بیش‌ترین درصد ژنوتیپ بسیار مقاوم و نسبت به جدایه 1F1RA (خراسان شمالی) بیش‌ترین درصد ژنوتیپ مقاوم شناسایی شد. اما هیچ‌یک از ژنوتیپ‌ها، نسبت به جدایه‌های بیمارگر در مرحله بلوغ فیزیولوژیکی مقاومت ایجاد نکردند. البته جدایه 3F3HO در مقایسه با سایر جدایه‌ها در هر دو مرحله گیاهچه‌ای و بلوغ فیزیولوژیکی قدرت بیماری‌زایی ضعیف‌تری را نشان داد.